IP Panonija

Trilogija – Mi smo branili Košare

Bitka za Košare najveća je bitka moderne srpske istorije. Tih nekoliko Kilometara uz samu granicu sa Albanijom, podno Prokletija, za Vaskrs 1999. godine, postaju srpski Termopili u kojima stotinak vojnika, često gladnih i bez dovoljno municije, dok čeka pojačanje koje nikako ne dolazi, odbija napad nekoliko hiljada terorista OVK. Nesvesni svega šta se dešava oko njih i nezavisni od ostalih događaja, oni stoje kao prva i jedina prepreka brojinijem i bolje opremljenom neprijatelju koji pokušava da prodre u Metohiju. Ojačani duhom praznika, dana kada se po pravoslavnom kalendaru Hrist vratio među ljude, polažući na oltar otadžbine svoje najbolje drugove, heroji sa Košara se uzdižu i staju uz rame junaka sa Kosova polja, Čegra, Cera, Mojkovca, Kajmakčalana… Bitka za Košare tih dana postaje Bitka za Srbiju, velika borba koju su heroji u ratu uspešno dobili. Porazio ih je – mir.

Kosti

Nenad Milkić u romanu Kosti pripovjedački uvjerljivo, umjetnički sugestivno i snažno prikazuje složene ratne prilike u Sarajevu, u periodu 1992–1995. godine. Autor hrabro obrađuje tematiku kojoj u savremenoj srpskoj književnosti još uvijek nije posvećena neophodna pažnja. Ratne strahote grada, koji iznutra razara sopstveno biće noseći tako u sebi osobine prokletoga grada Vavilona, Milkić dominatno prikazuje iz nacionalno neopterećenih, pripovjedački neutralnih perspektiva, stavljajući u narativni fokus sudbinu nesrećnih pojedinaca čiji životi su nestali u vihoru nepredvidive balkanske istorije. Ovo je roman koji na umjetnički reprezentativan način prikazuje svu uzvišenost i bijedu ljudskosti pa, iako pretežno obilježena nepojamnim strahotama, Milkićeva pripovjedačka estetika mogla bi se sažeti u maksimu jednog od sporednih a upečatljivih junaka njegovog romana: Zlo je prolazno, dobrota je vječna. Roman je pripovjedački zasnovan na više narativnih planova, čija preplitanja doprinose njegovoj dramatici. Zanimljivi dijalozi likova, koji od porodičnih i najintimnih lomova u karakterima prerastaju u polemičke i prijeteće tonove, smjenjuju se sa mnoštvom prizora ostvarenih tehnikom kadriranja. Sceničnost, kao jedno od najčešće korišćenih pripovjednih sredstava ovoga autora, ima funkciju usredsređenja na ključne predmete i momente kojima se vjerno dočaravaju haotične slike Sarajeva, ali i da, istovremeno, neposredno naznači uzroke i posljedice traumatičnih i tragičnih događaja. Iako romaneskno ostvarenje, ovo djelo može doprinijeti memorijalnoj kulturi srpskog naroda, na način da emotivni odnos pojedinca prema prošlosti konačno preraste u oblikovan sistem kolektivnog pamćenja o stradanju Srba u Sarajevu tokom posljednjeg rata.

52 Omiljene bajke

Ova predivna knjiga prava je riznica koja sadrži 52 omiljene bajke koju bi svako dete poželelo. Zasnovana na klasičnim bajkama namenjenim mlađim i stariji čitaocima, tekstovi su prilagođeni i dati lakim stilom pristupačnim deci. Kazivanje prate žive i primamljive ilustracije koje podstiču maštu malih čitalaca. Jedna bajka nedeljno tokom čitave godine predstavlja savršeno društvo deci koja se upuštaju u uzbudljivu avanturu čitanja. Putovanja u zemlje gde prinčevi i princeze zauvek srećno žive, gde se želje ostvaruju, gde životinje pričaju i mnogo drugih uzbudljivih stvari! Popnite se sa Jašom uz čarobni pasulj… Pratite Alisu niz zečju jazbinu… Sretnite princa žapca… Jurite palačinku. Deca će steći čudesno iskustvo kada bajke pretoče u akciju i sopstvene dijaloge. U stvari, ova knjiga predstavlja izvor beskrajne zabave i uzbuđenja!

Bukvar

Bukvar azbuke i abecede koncipiran je tako da deca predškolskog uzrasta kroz igru i zabavu savladaju oba pisma. Svako slovo ima svoju stranu sa pesmicom koja naglašava slovo, zatim prostor za bojenje slova, predmete koji počinju na dato slovo i sliku koja ga opisuje. Bukvar je ukoričen u tvrdi povez sa tvrdim listovima što ga čini veoma pogodnim za decu mlađeg uzrasta.

Hrono kuvar

Hrono dijetu – ili tačnije, hrono ishranu – osmislio je pre mnogo godina doktor nutricionista Alen Delabo; on je i tvorac njenog imena. Pod istim nazivom prezentovani su otad i neki drugačiji pristupi ovoj vrsti ishrane, kao varijacije osnovne ideje o rasporedu namirnica po satima. Takva predstava o ishrani – da određene namirnicemtreba jesti u određeno doba dana – veoma je stara i prepoznajemo je čak i u narodnim mudrostima, ali dr Delabo je taj koji ju je na naučnim osnovama sistematizovao i dao joj ime. Kod nas je ova dijeta stekla veliku popularnost zahvaljujući dr Ani Gifing i njenom Centru za preventivnu medicinu i hrono ishranu. Zahvalnost dugujem svakom ko je doprineo razvoju ovog načina ishrane. Da nije njih, ne bi bilo ni ove knjige. Na internetu nalazimo različite informacije o hrono ishrani, što je sasvim prirodno kad znamo da se njome bavi sve veći broj stručnjaka. Zato želim da naglasim da je na svakome izbor određene „varijacije“ ove dijete; takođe, podsećam na to da je moja knjiga samo zbirka korisnih recepata koji se mogu upotrebiti praktično u svakoj verziji hrono ishrane, pomoćno sredstvo koje će vam olakšati izbor jela. Podrazumeva se da je kod svake dijete, pogotovu ukoliko imate nekih zdravstvenih problema, poželjno, čak ponekad obavezno da zatražite mišljenje i savet stručnog lica. Zato recepti dati u ovoj knjizi nisu zamena za savet doktora, niti su priručnik o hrono ishrani, ali kako svi sadrže zdrave i prirodne namirnice, verujem da će biti upotrebljivi svakome ko drži do svog zdravlja.

Novi srpski i internacionalni kuvar

Gostoprimstvo je jedna od odlika srpske nacije. Običaj da se gosti ljubazno dočekuju i posluže, deo je naše tradicije, koja se poštuje i u najsavremenijim porodicama. Ovo se odnosi na primanje i posluživanje ne  samo pojedinačnih gostiju već i onih na gozbama koje imaju desetine, pa i stotine zvanica, kao što je to slučaj sa našim čuvenim svadbama. Retko se gde u svetu priređuju tako spontani u veselju i bogati u jelu i piču, zajednički obedi, uz obaveznu muziku, igru i pesmu, kao što je to u našim krajevima. Tradicionalni su zajednički dočeci Nove godine, gozbe prilikom prvih rođendana, odlazaka u vojsku i već pomenutih ženidbi i udaja. Novi srpski tradicionalni kuvar je nastao iz potrebe da se sačuvaju naš itradicionalni recepti i dopune receptima internacionalne kuhinje. Nadamo se da ćete učivati u hrani koju spremite ili koju će vam drugi spremati uz ovaj naš kuvar.

Slave i običaji kod Srba

Drevno hrišćansko Sveto predanje o slavljenju Boga i slave Božije u Svetima, primili su Srbi od Svetog Ćirila i Metodija i od Svetog Save. Slave se zajedno sa celom Crkvom Božijom, u parohiji i hramu, kada parohijska crkva ili manastir slavi hramovnu slavu, svoga Svetitelja kao Nebeskog zaštitnika, koga istoga dana slave i svi pravoslavni hrišćani u svetu. Sveta slava, kao opštehrišćansko i svecrkveno slavljenje Boga i Božijih Svetaca, nije samo srpski običaj, jer slavu slave i svi ostali pravoslavni u svetu, ali Sveti Otac Srpski, Sava Ravnoapostolni, dao je Srbima i jednu posebnu srpsku domaću slavu – krsno ime, to jest blagoslovio je srpsku porodičnu slavu: da svaka srpska porodica, svaka kuća i domaćinstvo slavi onoga svetitelja na čiji su dan preci i praoci primili Hristovu veru i krstili se u ime Svete Trojice. To je srpska krsna slava ili krsno ime, za koje narod s pravom kaže: „Ko Krsno Ime slavi, ono mu i pomaže”! A kada se slavi domaća i porodična slava, ne slavi se opet samo u kući, nego najpre sa ostalim pravoslavnim hrišćanima u crkvi, gde se spominju svi živi i upokojeni, pa tek onda i u domu domaćina. Stoga, pravoslavni hrišćani, od samog Gospoda Hrista primivši Svetu veru i Sveti zavet, slave i proslavljaju Boga i Njegove Svete Ugodnike i Besmrtnike: Presvetu Bogorodicu, Svete Apostole i Mučenike, Svete Oce i Pravednike i tako ovim slavljenjem Boga i Svetitelja, koje je sam Bog proslavio zato što su i oni Boga proslavljali, i oni zadobijaju večnu slavu Božiju i nasleđuju život večni. I prvi hrišćani su na sličan način slavili slavu, kao što se i danas slavi, i kao što manastiri i crkve danas slave: posle završene svete Liturgije u hramu, svi prisutni idu za jednu zajedničku trpezu ljubavi: svi se zajedno sa sveštenikom pomole Bogu, uz svetu vodicu, sveću i tamjan, zatim se blagoslovi sveto žito i prelomi i prelije vinom sveti kolač, i onda se pomenu svi srodnici na zemlji i na nebu, pa se onda, uz ljubljenje i molitvene želje i čestitanje, svi zajedno uteše za opštom trpezom, onim što je Bog dao i domaćin spremio. A sve to se čini u slavu Božiju i u čast Svetoga čiji se spomen toga dana slavi.
Slavljenje Boga i Njegovih Svetitelja i u drevnoj hrišćanskoj Crkvi i danas u čitavom pravoslavlju, neodvojivo je od zajedničke svete Liturgije u hramu i od zajedničarenja svih vernika u svemu onome što je Božije i što je od Boga blagosloveno. Sveta krsna slava upravo i ima taj smisao i značaj: da sve okupi i sjedini u jednu pravu bratsku Hristovu zajednicu, u Svetu Crkvu kao Sabor Božiji, kao sabranje dece Božije i u čast Svetih, na spasenje i oboženje, na očovečenje i ohristovljenje, na bogougodno združenje i sjedinjenje sa njima, slavama, i preko njih sa Hristom, večnom i neprolaznom Slavom.

Medicinski nemačko-srpski rečnik

“Nemačko – srpski medicinski rečnik” rezultat je višego-dišnjeg rada autora. Sadrži oko 28.000 terminoloških jedini-ca i obuhvata skoro sve oblasti medicine, stomatologije, far-makologije, kao i opštu terminologiju koja je uže ili šire veza-na za medicinsku i zdravstvenu zaštitu. Uzimajući u obzir da medicinska nauka i tehnologija stalno napreduju, rečnik obuhvata i najnovije metode lečenja, “moderne” bolesti, savremene aparate za dijagnostiku, alternativnu medicinu i savremene trendove u medicini. Na kraju rečnika, u dodatku, dat je Spisak medicinskih stručnih oblasti kao i Medicinski šifarnik bolesti – MKB10 (Međunarodna klasifi kacija bolesti, najnovija 10. revizija Svetske zdravstvene organizacije).

Edicija – Oživite bića iz prošlosti